تاريخچه
ديسک هاي Blue Ray توسط انجمن ديسک Blue Ray، گروهی از شرکتهای ارائه دهنده لوازم الکترونيکی، سخت افزار کامپيوتر(computer hardware)، و شرکت های توليد کننده تصاوير متحرک ايجاد گرديد. در 19 فوريه سال 2008 بيش از 450 عنوان ديسک Blue Ray در ايالات متحده آمريکا و بيشتر از 250 عنوان نيز در ژاپن منتشر شد. در تکاپوی فرمتهای ديسکهای نوری با ظرفيت بالا، ديسک Blue Ray با فرمت HD-DVD رقابت کرد. در آن زمان توشيبا شرکت اصلی حمايت کننده HD-dvd توليد و شرکتها و بازار پخش کننده و ذخيره کنندههای HD-DVD به سمت ديگر حمايت کنندگان آن هدايت ميشد. در سال 1998 HDTV در بازار مصرف پديدار گشت اگر چه به طور عمومی پذيرفته شده نبود و پخش و ضبط در آنها گران تمام ميشد. در واقع وسيلهای که رمزنگاری HD برروی آنها منطبق شود مورد نياز بود، در حالی که VHSهای شرکت JVC و HDCAM های شرکت سونی اين امکان را دارا بودند، به دليل استفاده از طول موج کمتر ليزر، چگالی بيشتر در رسانههای نوری ممکن شد. در زمانی که شرکت شوجی ناکمورا Shuji Nakamuraتوانست نسخه آزمايشی ديود ليزر آبی را ابداع کند، که اين باعث آغاز مرافعه تجاری طويلی گرديد.
دیسکهای بلو-ری از نظر ظاهری شبیه دیسکهای دیویدی و سیدی هستند و از لحاظ گنجایش، به دو نوع تقسیم میشوند:
دی وی دی و سی دی با اشعه قرمز کار می کنند اما بلو ری همانطور که از نامش پیداست با اشعه آبی کار میکند. دیسکهای که از تکنولوژی اصلی هستند عبارتند از : نام Blue Ray از ليزر آبی بنفشی که در آن براي ذخيره وبازيابی استفاده ميشود گرفته شده است. به موجب اينکه اين نوع ليزر داراي طول موج کوتاهتری (405nm) می باشد در نتيجه داده ها و اطلاعات بيشتری نسبت به فرمت ديسک های DVD که داراي ليزر قرمز (650nm)هستند، را می توان روی ديسک های Blue Ray ذخيره نمود.يک Blue Ray دولايه توانايی ذخيره 50 گيگابايت، بيشتر از 5 برابر ظرفيت يک ديسک DVD دو لايه را دارد. اين دو فرمت براي بهره بيشتر در بازار در حال رقابت مي باشند و تا زمانی که به طور مشخص و آشکار موقعيت بهتر يکی از آنها غلبه بر ديگری نکرده است، اين رقابت ادامه خواهد داشت. امروزه ديسک های DVD استاندارد به درستي با HD-DVD تطبيق داده نشده اند از زمانی که حجم آن ها محدود مي باشد و اين به سبب استفاده از تکنولوژی ليزر قرمز با طول موج بلند مي باشد. اخيرا ليزر آبی با طول موج کوتاه تر بر اين مشکل فائق آمده است. اين ليزرها به چگالی بيشتری از اطلاعات و در نتيجه ظرفيت نگهداری بيشتر روی ديسک، حدود 3 تا 10 برابر بيشتر از ظرفيت ديسک هاي يک لايه يک طرفه مي باشند. دو رقيب براي به برتري در آينده وجود دارند که به شرح زير است: Blue Ray با BD ( ديسک هاي Blue Ray)مشخص مي شود. اين فرمت توسط شرکت هايي چون سوني و ماتسوشيا(پاناسونيک) هيتاچي و فيليپس ايجاد گرديد.HD-DVD اين فرمت بر پايه فرمت DVD شکل گرفته است. اين فرمت توسط شرکتهايي چون توشيبا و NEC و سانيو شکل گرفته است.اين رقابت به مشابه رقابت فرمتهاي VHS و BetaMax در گذشته مي باشد با اين تفاوت که رقابت Blue Ray و HD-DVD بر پايه ظرفيت و پيچيدگي آن ها است . Blue Ray ديسک به ترتيب 25 و 50 گيگابايت در ديسک هاي يک لايه و دولايه در حالي که HD-DVDها 15 و 30 گيگابايت در ديسک هاي يک لايه و دو لايه خود عرضه کرده اند. برتري Blue Ray در حجم بالاي آن مي باشدو برتري HD-DVD در همخواني آن با نسل فعلي ديسک هاي DVD ها با تغييرات محدود در نوع توليد مي باشد و در نتيجه انتظار مي رود قيمت ارزانتري نسبت به Blue Ray داشته باشد. ديسک هاي Blue Ray گرانتر اما حجم بيشتري از اطلاعات را در خود ذخيره مي نمايند. همچنين اين تفاوت در پخش کننده هاي آنها نيز وجود دارد به طور مثال پخش کننده پايونير حدود 1800دلار قيمت دارد که نزديک به 600 دلار از قيمت آن مربوط به لنز دستگاه به خاطر تکنولوژي جديد آن مي باشد.
بعد از چند سال از گذشت رقابت بين دو فرمت اخيرا در سال 2008 ميلادي فرمت HD-DVD مغلوب اين رقابت شد . توشيبا يکي از حمايت کنندگان فرمت HD-DVD رسما اعلام کرد که توسعه اين فرمت را متوقف و ديسک هاي مبتني بر اين فرمت را عرضه نخواهد کرد بسياري از فروشگاههاي عرضه کننده ديسک هاي HD DVD نيز از فروش آنها اجتناب کردند و اندک شرکت هاي حامي اين فرمت نيز مجبور به پيروي از فرمت رقيب يعني Blu-ray شدند و توشيبا نيز صدها ميليون دلار روي HD-DVD خسارت ديد. يکي از دلايل پيروزي فرمت Blue Ray، حمايت بزرگترين شرکت هاي فيلم سازي از این فرمت است . هنگامي که استوديو برادران وارنر عنوان کردند که از ديسک هاي Blue Ray استفاده مي کنند، ضربه بزرگي به HD-DVD وارد آمد همانطوري که هم اکنون فقط نامي از بتاماکس باقی مانده است. مشخصات فیزیکی 15.6 GB / 14860 MiB / 15582363648 B
به موجب اینکه این نوع لیزر دارای طول موج کوتاهتری (405nm)می باشد در نتیجه داده ها و اطلاعات بیشتری نسبت به فرمت دیسک های DVD که دارای لیزر قرمز (650nm)هستند، را می توان روی دیسکهای Blue Ray ذخیره نمود.یک Blue Ray دولایه توانایی ذخیره 50 گیگابایت، بیشتر از 5 برابر ظرفیت یک دیسک های DVD دو لایه را دارد. اندازه کوچکترین نقطه ای که لیزر توانایی تمرکز روی آن را دارد به وسیله تجزیه یا پراش نور محدود می شود و به طول موج نور و روزنه عددی (شعاع همگرایی نور) که نور از آن عبور میدهد و لنزی که برای تمرکز استفاده می شود، بستگی دارد. با کاهش طول موج و افزایش روزنه عددی از 0.6 به 0.85 و نازکتر کردن لایه پوششی برای جلوگیری از آثار ناخواسته نوری، پرتو های لیزر توانایی تمرکز بیشتر در یک نقطه را پیدا خواهد کرد. این امر باعث امکان ذخیره بیشتر در سطح یکسان را می دهند. به دلیل اینکه لایه ای که در آن اطلاعات ذخیره می گردد نزدیک به سطح دیسک می باشد، اين نوع ديسک ها نسبت به دیسک های DVD به خراش آسیب پذیرتر بود. اولین دیسک ها درون یک قاب پلاستیکی قرار می گرفتند. پیشرفت ها سرانجام توانست به وسیله یک پلیمر از این آسیب پذیری بکاهد و نیاز به قاب را از بین برد انواع دیسکهای بلو-ری
تفاوت بلو ری با دی وی دی و سی دی
رقابت با HD-DVD
پايان رقابت Blue Ray با HD-DVD
نوع
اندازه
حجم قابل ذخیره سازی در یک لایه
حجم قابل ذخیره سازی در دو لایه
حجم دیسک های با اندازه استاندارد
12 cm
25 GB / 23866 MiB / 25025314816 B
50 GB / 47732 MiB / 50050629632 B
حجم دیسک های با اندازه کوچک
8 cm
7.8 GB / 7430 MiB / 7791181824 B
لیزر و نورشناسی
تکنولوژی روکش سخت (Hard-coating Technology )
نظرات شما عزیزان:
ادامه مطلب